Pan pomidor wlazł na tyczkę

I przedrzeźnia ogrodniczkę.

Jak pan może,

Panie pomidorze?!

Oburzyło to fasolę:

— A ja panu nie pozwolę!

Jak pan może,

Panie pomidorze?!

Groch zzieleniał aż ze złości:

— Że też nie wstyd jest waszmości!

Jak pan może,

Panie pomidorze?!

Rzepa także go zagadnie:

— Fe! Niedobrze! Fe! Nieładnie!

Jak pan może,

Panie pomidorze?!

Rozgniewały się warzywa:

— Pan już trochę nadużywa.

Jak pan może,

Panie pomidorze?!

Pan pomidor, zawstydzony,

Cały zrobił się czerwony

I spadł wprost ze swojej tyczki

Do koszyczka ogrodniczki.