Nad rzeczką opodal krzaczka

Mieszkała kaczka-dziwaczka,

Lecz zamiast trzymać się rzeczki,

Robiła piesze wycieczki.

 

Raz poszła więc do fryzjera:

— Poproszę o kilo sera!

Tuż obok była apteka:

— Poproszę mleka pięć deka.

Z apteki poszła  do praczki

Kupować pocztowe znaczki.

Gryzły się kaczki okropnie:

— A niech tę kaczkę gęś kopnie!

 

Znosiła jaja na twardo

I miała czubek z kokardą,

A przy tym, na przekór kaczkom ,

Czesała się wykałaczką.

Kupiła raz maczku paczkę,

By pisać list drobnym maczkiem.

Zjadając tasiemkę starą,

Mówiła, że to makaron,

A gdy połknęła dwa złote,

Mówiła, że odda potem.

 

Martwiły się inne kaczki:

— Co będzie z takiej dziwaczki?

Aż wreszcie znalazł się kupiec:

— Na obiad można ją upiec!

Pan kucharz kaczkę starannie

Piekł, jak należy w brytfannie,

Lecz zdębiał, obiad podając,

Bo z kaczki zrobił się zając,

W dodatku cały w buraczkach.

 

Taka to była dziwaczka!