Na straganie w dzień targowy

Takie słyszy się rozmowy:

— Może pan się o mnie oprze,

Pan tak więdnie, panie Koprze.

— Cóż się dziwić, mój Szczypiorku,

Leżę tutaj już od wtorku!

Rzecze na to Kalarepka:

— Spójrz ma Rzepę — ta jest krzepka!

Groch po brzuszku Rzepę klepie:

— Jak tam, Rzepo? Coraz lepiej?

— Dzięki, dzięki, panie Grochu,

Jakoś żyje się po trochu,

Lecz Pietruszka — z tą jest gorzej:

Blada, chuda, spać nie może.

 

— A to feler —

Westchnął Seler.

 

Burak stroni od Cebuli,

A Cebula doń się czuli:

— Mój Buraku, mój czerwony,

Czyżbyś nie chciał takiej żony?

Burak tylko nos zatyka,

— Niech no pani prędzej zmyka,

Ja chcę żonę mieć buraczą,

Bo przy pani wszyscy płaczą.

— A to feler —

Westchnął Seler.

 

Naraz słychać głos Fasoli:

— Gdzie się pani tu gramoli?!

— Nie bądź dla mnie taka wielka! —

Odpowiada jej Brukselka.

Widzieliście, jaka krewka! —

Zaperzyła się Marchewka.

— Niech rozsądzi nas Kapusta!

— Co, Kapusta?! Głowa pusta?!

A Kapusta rzecze smutnie:

— Moi drodzy, po co kłótnie,

Po co wasze swary głupie,

Wnet i tak zginiemy w zupie!

— A to feler —

Westchnął Seler.